Vorige week is ze geboren. Ze heeft net gedronken en slaapt op mijn buik.
Als ik naar beneden kijk zie ik dat kleine handje. Dat mutsje en ze ruikt een beetje zoet. Af en toe maakt ze geluidjes. 30 jaar geleden zat ik net zo - met haar moeder. Wat een wonder. En waar blijft de tijd. Ik weet het - cliché's - maar dat mag op dit soort momenten.
Welkom op de wereld Bregje, je hebt nog geen idee hoe welkom je bent!