Vorige week was ik op familiebezoek in Engeland - en hadden we ook een bezoek aan het Quiltmuseum in York gepland omdat een tentoonstelling die ik graag wilde zien zou aflopen.
Zo liep ik dus waar de collega's uit Zutphen een week eerder liepen (!), me te vergapen aan de antieke quilts die er hingen en lagen. Je kunt de quilts op foto's zien en dan zijn ze prachtig - maar als je ze in het echt ziet voel je ineens de meerwaarde. De textuur van de stoffen, de naadjes die net wel of niet aansluiten. In gedachten zie ik de maakster met een stapeltje stoffen - wie was ze, wat deed ze, wat voor leven leidde ze. Ze was in elk geval niet beinvloed door de snelheid van internet waar het ene project nog niet af is voor het andere voorbij komt. Geen idee wat er in Australië of Frankrijk gemaakt wordt, geen tijdschriften als Quiltmania, geen Quiltersgilden. Je maakte een quilt met dat wat je voor handen had. Hoe anders! En hoe fascinerend is het dan om te zien wat vrouwen in die tijd maakten. Hoe knap dat was, zonder plastic mallen, stempels en computer programma's.
Het is, kortom, intens genieten als je voor zo'n quilt staat!
Er mochten geen foto's gemaakt worden, maar via www.quiltmuseum.org.uk kun je in de 'collections' kijken.
Na het museumbezoek zijn we nog even de stad in gegaan en kwamen we terecht in de 'Shambles' - het straatje dat model heeft gestaan voor de Harry Potter film.
 |
| deze kerk mogen we nog niet in ;-) |
In een schattig brocantewinkeltje dronken en aten we wat. Het was een mooie dag!
Mocht je het museum nog willen bezoeken dan moet je niet te lang wachten - het gaat dit jaar sluiten wegens geldgebrek. Ontzettend jammer want het is een pareltje.