Wat was het weer geweldig. Ik weet niet in hoeveel superlatieven je dit kunt beschrijven, zonder dat het vervelend wordt om te lezen :-). Maar een concert van Queen is onvergelijkbaar.
Deze keer moesten we, de bezoekers, eerst de sneeuw trotseren..lange rijen stonden er bij de Arena Boulevard. Glibberend en glijend schuifelden we richting de ingang. Dat op zich is al een belevenis - al die opgewonden geluiden om je heen - de gemiddelde leeftijd was toch echt wel 40+ met uitschieters naar boven (82, echt!) en naar beneden :-)! Naast me stonden meisjes van 16/17 die zich verbaasden over de hoeveelheid 'oude mensen' haha - daar was ik er toch wel één van!
Maar als je dan binnen bent in de Ziggodome..dat is indrukwekkend!
Ik zat erg hoog, eerste rij op de tweede ring. Naast me zaten volwassen kerels met samengeknepen billen en we spraken elkaar moed in - het went zo wel...heus wel...echt wel..want bbrrr...beetje eng is het wel.
Als het concert begint - dan ben je het zó vergeten. Wat een feest! Adam Lambert vind ik ge-wél-dig. Ik weet het, Freddie is onvervangbaar, maar Freddie is er niet meer. En Adam doet het fantastisch. De mannen genieten zichtbaar - en ondanks dat het inmiddels 'ouwe rockers' zijn hebben ze niets, maar dan ook niets aan kwaliteit ingeboet. Brian May stond de sterren van de hemel te spelen, ondanks zijn griep!(ik durf me nooit meer ziek te melden...haha.)
Als je zo hoog zit, zie je ook wat meer van de organisatie er om heen. Als een geoliede machine wordt het concert afgewerkt. Wat een klus! Als je ziet wat er allemaal aan techniek staat, snap je dat daar een karavaan aan vrachtwagens voor nodig is om dat te verplaatsen. En laten we daar nu toevallig langskomen op de weg naar huis. Wij naar ons bedje, en zij hup - op weg naar Wenen. Wat een leven...
'Parool'
